3 Ekim 2008 Cuma

^^^AVUNTU^^^

Bazen kendinden olan parçayı ellerinle sunarsın bir başkasının yaşamına.Uğurlarsın sessiz sedasız.Öyle ya güçlüsündür sen.Sana komaz ! Aldırış etmeyen cümleler sarfedersin kendine.
Yüreğini avutursun kendınce beynınle.Bir zaman suskun dinler yüreğin, ses çıkarmaz. Ama ya sonra...Yürek gidenın yasını tutmaya başlayınca.Avutamazsın onu, zaman herşeyi azaltırda özlemi ve ayrılığı arttırırmış. Sanada öyle davranır işte. Yüreğindeki sızı büyürde büyür.İçindeki sese kulak tıkıyıpta yollamıstın ya sevdiğini kendi ellerinle başkasının yaşamına.İşte tam bu zamanlarda o ses çığlık olur. Alışırsın zamanla ama...Zaman öğretir bunu sanada.Avuntu bulursun kendıne gene.Sevgi değildi ki, Aşk değildi.Sevsem yapamazdım diye.
Ama tek bir kare yeter bunca avuntunu yerle bir etmeye. Sevdiğinin eli bir başkasının elinde.Sense uzakta,köşede dilindeyse tek bir kelime!
O BEN OLABİLİRDİM !!!

2 yorum:

güLgüzeLi dedi ki...

birileri hep vardır, sizi teskin etmeye... shakespeare'in sözlerine de katılmamak elde değil, demiş ki: "geç kalan avuntu, idamdan sonraki bağışlanmaya benzer."*
yüreğine sağlık kusen çok güsel olmuş :)

masal bitti dedi ki...

sağol canım :) eksik olma...