16 Ekim 2008 Perşembe

SapLanTı




Aklımın koridorlarında kayboldum.Yollar yine sana çıktı kurtulamadım.Nerelere gizlenmişsin meğer...Hiç ummadığım anda, hiç beklemediğim zamanda bir hayalet gibi yine "SEN"...
Takıldın kaldın aklıma...Aslında özlediğim ve beklediğim hiçbirşey yok sana dair. Seni hatırlamak bile istemiyorum.Hatta unutmam en isabetlisi...Çözemediğim tek şey ise neden herkezde senın gözlerin senin gülüşün gizli...Koca bir hayata sırtımı döndüm senın için.Arkama dönmeye cesaretim yok.Ardım yalnızlık...Ardım hüzün...Yolun sonu ise yine "SEN"...
Şimdi yapmam gereken;Senı aklıma sokan ,hayatıma sokan yüreği terketmeli...Son hız uzaklasmalı ardına bile bakmamalı.Başa bela açan bi yüreği aklın darağacına asıp,senle ilgili ne kadar anı varsa bir bir yakmalı.
Sonra bir sabah uyanmalı güneşli bir sabah ama...İçimdeki umut güneşe fırsat bırakmadan bedenımı ısıtmalı. Hayatımda "SEN" diye biri kalmamalı, yalnız "BEN" kalmalı."BEN" yalnız kalmalı...

Hiç yorum yok: