BiZi KaYBeTTiMM...

Bu sabah ben olarak kalktım uzunca bi sürenin ardından.Bizi dünde bıraktım.Uğurladım tüm gece , gözyaşlarım sel gibi.Meğer ne çok dolmuş içim seninle.Yüreğimde bi çukur,bir kuyu... Ansızın eşyaları kapı önüne konmuş bir ev gibi.Odalarım ıssız,sessiz,yalnız.
Gecenin karanlığına karıştın,ardından baktım,baktım.Yalnız kaldım.Ben kaldım. Eksildim,Azaldım.
Biliyorum yerini başkaları alacak,yerimi başkaları alacak.Bilmek kötü...Kabullenmek daha da kötü. Ama biliyorum ki unutamayacaksın beni.Gök gürlediğinde korkardı diyeceksin,ürkerdi.Karanlık çöktüğünde geceydi diyeceksin, ayrıldık geceydi...Bana benzeyen sülietler hatırlatıcak beni sana, tıpkı bana senı hatırlatacağı gibi.Zaman bizle oyun oynucak,aklımızla...Bazen aklına ben geliceğim yanında başka biri,Bazen aklıma sen geliceksin yanımda başka biri...Bu böyle gitmeyecek, canımız acıyacak, içimiz kavrulacak ama hiçbirşey ayrılığa çare olmayacak.
Ben dün gece seni kaybettim, bizi kaybettim.Ben kaldım sadece ben...Biliyorum yeni bir sen daha getirecek zaman, biz olmak için.Ama biliyor yüreğim hiçbiri SEN değil !!!