5 Mart 2009 Perşembe

Salıncak...


Sen bir çocuksun sevgili...

Aşkım ise sana ancak bir salıncak!

Biliyorum.Bu hoyrat çocuk birgün sallanmaktan bıkacak.

Hiç bilmeyecek, kırılmak pahasına onun çocuk gönlünü eğlendirdiğimi...

Hiç bilmeyecek; korkum kırılmak değil,onun eğlencesinin yarıda kesilmesi...

Aşkım sapa sağlam bir dal gibi,beklicek seni çocuk!

Sen vazgeçene kadar vazgeçmicek.

Biliyor ama gönlüm! Bu çocuk , salıncağını terkedicek!

Peki sen biliyormusun çocuk?

Nereye gidersen git, ne yaparsan yap...

Aşklar geç, şehirler geç...

Çocuk gönlün bu salıncağı hep arayacak!

2 yorum:

masal bitti dedi ki...

Çocukluktan öğretmişler bize...Karşılıksız sevmeyi! Salıncak arkasında mesela...Kolların koparcasına sallarsın, başkasını eğlendirmek pahasına...Bazen kolların koparcasına çabalayıp sallarsın salıncaktakini...Ama o senı arkada bırakmıştır çoktan...Asla ulaşamayacağı gökyüzünün mavilikleri kör etmiştir gözleri...
Çok zaman sonra sen olmadan sallanamayınca, anlar gidişini...

Adsız dedi ki...

vışşş...