Bir zamanlar kulaklarına fısıldadıkların, başkalarında ses bulmaya başlamışsa...Hatır gönül kalmamışsa ortada,Zerrelerini bile zerrelerine ayırmaya kalkmışsa,hiçkimseye kızma...
Gözyaşlarında gemiler yüzdürülüyorsa, senin hüzünlerin başkalarının çocuk gönlüne balon olmuşsa kimseye kırılma!
En çok kendin yaraladın kendini ! Öğrenemedin yaralarını göstermemeyi...Şimdi neye öfken, neye kinin...O bıçağı onun eline tutuşturan sen değilmiydin ?
Hadi kalk, Tut elinden kaldır kendini.Yine düşürdüler bak seni...Sırt üstü hemde! Koca bir set oldu senin masum kelimelerin, sinsice durdu arkanda ve bak tepetaklak etti seni!
Yeter artık yeter! Hiç susmayacaksın değilmi!!!
5 yorum:
süper...
bis izin vermedikçe kimse bizi üzemesdi değil mi :(:(:(
bile bile ateşe atmak kendinii...
kelimelerinize aşık olmamak elde değil
kendinizi temize çıkarmaya çalışıyorsunuz ..
biz de safız ya yedik ..
eee doğamızda var önce kendimizi aklamaya çalışırız! Yükü karşı tarafa bırakmak daha acısız gelir, bizde zaten terkedilmenin acısı vardır:) üstüne birde sebebin kaynağı olmayıdamı ekleyelim :) el insaf....:)
Yorum Gönder