Ben bir günebakanım sevgili, Seni güneşim bildim.Sense beni peşinde sürükledin,yelkovanın peşinde bir akrep gibi kısacık bir an olsun istedim, senınle olan...Ben bir günebakanım sevgili, seni kıblem bildim.Sense beni hiç bilmedin!
Yoruldum senın peşinde savrulmaktan,kavruldum! Rengimi kaybettim,rengimden oldum,renginden aldım.
Ben bir günebakanım sevgili,güneşinden yorulan...Olgunlaşan! Anladım güneş yar olmayacak bana...Eğdim başımı toprağa,bekleme artık dönmem yüzümü sana...Anladım ben artık toprak "YÂR" bana...
5 yorum:
süper olmuş canım...
tebrik ederim çok hoş kelimeler seçmişsiniz duygularınızı anlatmaya
her sevgi karşılık bekler elbette ..
ancak güneşi bulamayan aşık topraktan yüzbulabilecek mi .. sanmam ..
köklerine sıkı sıkıya yapışmışsa neden olmasın...
çok güzel anlatmışsın zeynep, Ama serkanında hakkını yemeyelim oda çok güzel okumuş! emeğine sağlık
Yorum Gönder