Avuçlarının arasındaki parmak kızın birgün tüm bu olanlara isyan bayrağını çekip, bir dev'e dönüşebileceğini hiç tahmin etmedın sen...
Bundandır ki beni bırakmadan, başka kadınlar, başka bedenleri sevdin! Çoğul aşkların oldu senin...Bölük pörçük sevgine kimseyi inandıramadın.Onca aşkını toplasan bir bende ki aşka ulaşamadın!
Sana sevilmeyi hissettirdim ben,belkide ilk kez tanıştırdım.Tatlı tatlı yayılınca bedenine,"Beni daha çok sevin, beni daha çok sevin!" nârâları yerleşti diline...
"Nasıl olsa parmak kız hep sever beni..." dedin.
Bana ait bir bedende salındılar arsızca...Anlamlarını yanlız benim bildiğim izler bırakarak acıttılar canımı...Tarağımda saçlarını bıraktılar bazen, bazende teninde kokularını...
Şimdi yerimi başkalarına bırakarak gidiyorum. Sana "Ben" olamayacak başkalarına. Yaptıklarını görünce gözbebeklerimde, aralandı avuçların...Parmak kız sessizce olanları izlediği avuçtan düşerken yada atlarken olacaklara razıydı."Sen kendini bitirirken, Sensizlik korkutamazki beni... " dedi.Benim de gidebileceğimi hiç düşünmedin değilmi...Yazık ki varlığımı gidişim farkettirdi.Üzgünüm aşkım, Parmak kız Masal'ını terk etti.
1 yorum:
bunlar hep başımıza kişilere haketmediği kadar verdiğimiss için gelio...
Yorum Gönder