Deli Saçması...

-"Düş bitti, Hoş geldin." dedi bir deli...
"-Ben buraya bir düşten düşmedim." dedi diğer deli.
"-Düştün ya sonunda, nasıl olduğu önemli mi ?" dedi bir diğer deli.

Bir deli anlatmaya başladı...
"-Ben..." dedi, "- Ben çok ünlü bir komutandım, çok büyük savaşlar kazandım ama küçük bir savaşta darmadağın oldum.Ordumu da aklımı da kaybettim."
Kahkahalarla güldü bir deli...
-"Bakma sen ona , bugün komutan olur, yarın yine deli..."
-"Sen...Sen neden düştün."dedi bir diğer deli...

Hasta bakıcı fırsat vermeden delilere konuşmaya başladı;

-Rahat bırakın kızı...Kendini şiir zannediyor.

"-Ben bir şiirim..." dedi genç kız...Ben bir şiirim,Şairi başka dizelere aşık bir şiirim,Kelimelerim yandı...
"-Ben bir şiirim..."dedi genç kız...Şairimin kaleminde kalan,dizeleri bile olmayan...Ben onun yazdığı en güzel şiirim, ne yaşandığını anlamanız için beni okumanız yeterli, ben onun şiiriyim..." dedi ve sustu.

Gözlerinden süzüldü kelimeleri...

Cam kenarına geçti bir deli...

-"Dünyanın sonu geliyor,gökyüzünü bile bölmüşler." dedi.


Güldü bir deli...Sustu bir deli...