Yüzümü ne zaman aldın benden, peki ya sesimi... Ne zaman geldin...Ne zaman gittin! Neden gittin...Hayatıma soru işaretleri takıldı...Yaşadığımın adı ne ? Sensizlik mi...Sessizlikmi...
Anlatacak aşklarım oldu benim, kurduğum sevda cümleleri...Şimdi onların hepsi sanki kalbimin karalama defteri...
En güzel cümlelerimin öznesi senmişsin meğer...
Anılar mı tıkandı soluk boruma senden sonra, hayat mı?
İçimde bir yerlere küçük bir çocuk saklanmış... Anlattığına göre sensizlik çok karanlıkmış.
Düşlerinde kurduğu hayal evi kalbine yıkılmış...Dinlediği ve inandığı tüm masallar tedavülden kaldırılmış....Binbir umutla beklediği, gözlediği yıldızı, bir başka kalbin dilekleri için kaymış...Şimdi bir süre saklanır kuytularda, belki yorganın altından çıkmaz uzunca bir süre...İlk acı nede olsa...İlk büyüme sancısı...Peki ya sonra?
Aksak bir yürekle devam eder yoluna...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder