25 Kasım 2008 Salı

Seni Seviyorum...


"Seni seviyorum." dedi adam kadına... Ama nasıl ? Uyandığımda aklımda sen gece yatarken yine aklımda... Sesin dünyanın en eşsiz şarkısı, yüzün huzurun resmi...Kokun ise cennet bahçesi...

" Seni Seviyorum." dedi adam kadına...Uçsuz bucaksız, sınırsızca...

Adam konuştu kadın dinledi. Düşündü kadın adamın ona söylediklerini..." Sevgi değil" dedi sendeki "aşk değil." Sendeki küçük bir çocuğun yeni aldığı yada alacağı oyuncağına duyduğu merak, belkide tüketme hevesi...

Aşk ki sessizdir, içinde bir yerlerde kendini yer bitirir de lanet olası sözcüklere dökülemez. Asil dir aşk.Kendini ifade etmek için sözcüklere sığınmaz. "Aşk değil."dedi kadın senin anlattığın...Olsa bilirim , anlarım.
Aşk ki tüketti benim yaşama hevesimi. Yağmurlu bir günde dar bi sokakta bir çift gözün peşine takılıp terkedince yürek bedeni...Bir çift gözün esaretinde geçti koca bir ömür.Yürekten geldi sözcükler çoğu zaman, dayandı soluk boruma...İki çift lafa dökülmedi ama...Ama o hep bildi benim onu sevdiğimi, Aşkı sözcüklerle kirletmeyeceğimi bildi, sevdamın dilsiz olduğunu bildi.Gözleriyle söyledi bana beni sevmediğini...Başka birisinin aksi düşünce gözlerinin hayal odasına anladım gönül tahtında yer yoktu bana...Aşk dilsizdi.
Onu sevmek için hiçbir sebeb aramadım.Bir çift göz yetti...O' da başkasını sevmek için bir sebeb aramamıştı belli...Ayrılığa bir çift göz yetti.
"Sen Başkasını seviyorsun!" dedi adam kadına...Kadın; Sana birşey söylememe gerek yokki benim Bunu Anlaman için benim gözlerime bakman yeterli...

Hiç yorum yok: