18 Kasım 2008 Salı

BİR UMUT...


Bugün kapıyı açtı bana ilk kez sensizlik...Karşıladı beni görkemli bir sessizlikle!



Evet...Hayatımı yanlızca bana bırakarak gitmişsin! Kendince hayatımdaki "sen" leri alarak.



Mutfak dolabından kupanı almıssın mesela...Gardrobundan kırmızı hırkanı...Kapı eşiğinden terliklerini almışsın mesela...Banyodan diş fırçanı...



Yastığımda kokun var ama halâ, çerçevelerde resimlerimiz...Gülüşün var mesela...Odalarda gizlenmiş.Göz kapaklarımda sülietin var halen her kapadığımda karşımda...İçimde kör olası bir umut var mesela...Sabahlara uyanışıma, telefonlara koşmama, camlardan bakmama, içimdeki senden vazgeçmememe sebeb...Bir umudum var halâ..."Ben unutmadım ya onu...O'da unutamaz beni kolayca..."

Hiç yorum yok: